Kan het ruimtestation ISS getroffen worden door een vallende ster?
Vallende sterren
zijn het resultaat van heel kleine stofdeeltjes die in onze dampkring als het ware opbranden en een lichtend spoor nalaten.
Die stofdeeltjes hebben wel enorme snelheden ten opzichte van de aarde. De aarde draait rond de zon met een snelheid van ongeveer 108.000 km/h.
Zo'n stofdeeltje kan een snelheid halen tot zo'n 150.000 km/h. Een frontale impact is dus echt wel een stevige knal...
Ook al heeft het stofdeeltje maar een heel kleine massa, met een dergelijke impactsnelheid kunnen de gevolgen ernstig zijn.
Daarom heeft NASA tussen 1984 en 1990
een satelliet in de ruimte gebracht om inslagen door micrometeorieten te meten: de Long Duration Exposure Facility.
Het toestel werd in 1990 door de ruimtependel Columbia terug naar de aarde gebracht. Men ontdekte inderdaad talloze inslagen van stofdeeltjes die
een soort zandstraal-effect teweegbrengen. Vooral satellieten en ruimtevaarttuigen die lang in de ruimte blijven
(bvb. ISS) worden er aan
blootgesteld.
Astronauten hebben via ruimtewandelingen een beschermend schild rond de leefruimte van het ISS (de Zvezda-module)
geplaatst. Het gaat om een beplating met een dikte van 2,5 cm.
Grotere stukken ruimtevaartpuin (afkomstig van restanten van oude satellieten) worden vanop aarde gevolgd. Dreigt er een botsing, dan zal men het
ISS in een iets andere baan brengen.
Het blijft in elk geval een risico. Op 10 februari 2009
botsten twee satellieten. De gepensioneerde communicatiesatelliet Cosmos 2251
(geschat gewicht 900 kg) knalde tegen een satelliet voor mobiele telefonie, de Iridium 33.
Zo ontstonden duizenden brokstukken die allemaal potentieel
gevaarlijk kunnen zijn voor langdurige vluchten.
Statistieken:
Online: 24
Vandaag: 266
Laatste week: 9.309
Pagina's: 38.754.642
sinds 15 aug 2010