Fietsdagboek 2012


(11 december 2012) Haha ;-) De fietskilometerteller voor dit jaar staat op meer dan tienduizend kilometer.

Dat is tien miljoen meter, of 1.000.000.000 cm. Jawel, een miljard centimeter.



(9 december 2012) Ik ben in regen en sneeuw en wind ijverig blijven fietsen. Maar nu is er één of ander leuk virus binnengeslopen... Keel, neus, de gewone miserie dus.

En dat gebeurt natuurlijk net als ik op het punt sta om de kaap van 10.000 km te nemen. Noodgedwongen dus even wachten. Maar ik moet en ik zal die laatste kilometers nog afmalen. Ik wil absoluut de 10.000 fietskilometer op één jaar halen.



(26 november 2012) Het stormachtige weer van zondagochtend 25 november 2012 (met in het binnenland rukwinden tot 86 km/h) zorgde voor heel wat bladeren en takken op de weg en op het fietspad.

Maar daar heb ik vandaag niets van gemerkt. Zowel Meise, Vilvoorde als Grimbergen hebben hun uiterste best gedaan om de fiets- en jaagpaden helemaal proper te maken. Nauwelijks een takje gezien.

Als het goed is, mag het ook gezegd worden ;-)



(11 november 2012) Ondertussen verlopen mijn avondritten opnieuw in het duister. Ik heb enkele nieuwe LED-lampjes gekocht. Op mijn stuur pronken er nu vijf. En nog is het blijkbaar niet genoeg, want er zijn nog weggebruikers die me niet opmerken.

Terwijl ik (op mijn fiets) eerlijk gezegd echt wel opval als een flikkerende fluo-kerstboom in het kwadraat.

Mijn fietsstatistieken (zie hierboven) heb ik aangepast. Flash werkt niet (meer) op i-pod, i-pad en android. En dus ben ik alle animaties aan het omzetten naar javascript. Veel werk, maar nu kunnen nog meer mensen mijn fietsavonturen - en statistieken volgen.



(16 september 2012) Het ochtendprogramma "En nu serieus" van Radio 2 op zaterdag heeft een nieuwe vaste stek: Leuven. Ik moet nu dus vertrekken rond 6 uur 's ochtends. Nadien snel naar de Reyerslaan in Brussel fietsen en 's avonds huiswaarts. In totaal zo'n 85 km.

Soms spelen we op verplaatsing. Gisteren bvb. zaten we in Westende. Niet te doen met de fiets.

Tenzij...

... tenzij ik de dag tevoren vertrek. Vrijdagochtend dus om 6.45 uur met de fiets naar zee. Zware fietstassen aan weerszijden, met daarin o.a. regenkledij, netbook en mondvoorraad. Op de mp3-speler veel podcasts van Radio 1 (de interviews van "Touché") en Radio 2 (het satirische "BRT2"), en natuurlijk ook veel muziek. Onderweg de ochtendweerberichten voor Radio 1 en MNM gedaan met de GSM. En rustig peddelend via heerlijke fietswegen langs Dendermonde, Gent en Brugge tot Oostende, waar ik arriveerde rond 17 uur. De laatste 20 km wel fikse tegenwind. In totaal een half uurtje regen.

Zaterdagochtend dan voor dag en dauw naar Westende gefietst, alle weerberichten gedaan en om 10.30 uur de terugweg aangevat. Ik zou niet op tijd thuisgeraken, dus ik heb dan gekozen voor een langere weg (via Torhout en Tielt) tot Gent. Daar fiets op de trein tot Londerzeel. Om 18 uur was ik thuis.

Ik had de weg grotendeels uitgestippeld met fietsnet.be. Hier en daar een hoekje afgesneden met behulp van googlemaps. In totaal drie keer moeten zoeken omdat er een bordje met een knooppunt was verdwenen.

Twee avontuurlijke dagen dus, goed voor 240 km fietsplezier. Heerlijk en zeer verslavend.









(20 augustus 2012) Het is een speciaal fietsjaar. In februari heb ik nog bittere vrieskou getrotseerd. En de voorbije dagen was er de tropische hitte.

Zoals steeds is een goede voorbereiding cruciaal. Insmeren met zonnecrème dus en voldoende water meenemen. Het viel eigenlijk prima mee. Zolang je fietst, strijkt er lucht langs je heen. Dat zorgt voor perfecte afkoeling. Het is pas als als je stilstaat (bvb. aan een rood licht) dat de loden hitte op je valt. Je bent blij als het licht op groen springt!

Per 20 km dronk ik een liter water. Voorts rustig peddelen. Niets forceren. Goed uit je doppen kijken. En genieten. Want dat heb ik toch wel gedaan, ook al haalde het kwik 35 graden en schroeide de koperen ploert ongemeen fel aan de hemel.

En de fietshelm? Geen probleem, die is altijd opgebleven. Ik heb het overleefd.


De voorbije weken ben ik op zoek gegaan naar alternatieve fietsroutes. De kortste werk van en naar het werk is misschien wel snel, maar niet altijd veilig. Ik durf nu makkelijk 5 km omrijden om een veilige en/of mooie weg te nemen. Of eentje zonder hellingen.

De Woluwelaan is misschien geen fijne weg... maar er is wel een goed fietspad. In combinatie met de Haachtstesteenweg en het Zeekanaal is het een aanrader. En om de Lambermontlaan te vermijden, fiets ik nu ook dikwijls langs de kerk van Laken en het Neptunium zwembad van Schaarbeek. Pittoreske volkswijken, en wegmarkeringen voor fietsers.







(8 juli 2012)


Yep, juli is dus niet meteen de supermaand die sommigen hadden voorspeld (in de kranten hadden ze het destijds over een "Olympische zomer"...).


Ik weet dat er mensen zijn die aanstoot nemen aan mijn positieve manier van presenteren. Speciaal voor hen deze foto van een verzopen weerman op de fiets;-)


Maar we blijven lachen. Zelfs een weerman kan het weer niet beïnvloeden. Ik moet de weergoden trotseren net als iedereen. Maar met goede regenkledij blijft het fijn fietsen.


En mijn goede humeur krijgen ze niet stuk.







(24 juni 2012)            Voor Radio 2 (En nu serieus) moet ik op zaterdagochtend het weerbericht geregeld op verplaatsing doen. Op 23 juni 2012 waren we te gast in Maaseik.

Ik wou al heel lang eens met de fiets een grote tocht maken. Dus ben ik op vrijdagochtend 22 juni voor dag en dauw vertrokken. Met de fiets. En het was een fantastische tocht.

Voor de kenners: 26 - 27 - 28 - 29 - 87 - 78 - 52 - 52 - 52 - 51 - 55 - 56 - 66 - 31 - 27 - 13 - 11 - 89 - 88 - 88 - 76 - 75 - 75 - 73 - 21 - 47 - 60 - 12 - 13 - 23 - 22 - 21 - 20 - 95 - 96 - 73 - 74 - 75 - 260 - 232 - 231 - 230 - 227 - 228 - 221 - 220 - 201 - 213 - 212 - 211 - 08 - 07 - 07 - 11 - 12 - 13 - 28 - 27 - 25 - 24 met de kaarten van fietsnet.be.

Ik had veel geluk: een strakke zuidwestenwind gaf me (zeker in het begin) vleugels. Ik vertrok om 5.45 uur, de zon was pas opgekomen. Onderweg heel veel konijnen en vogels. En maar liefst vier keer dat de weg versperd was omwille van allerlei werkzaamheden. Enfin, ik had geen keus, dus met de fiets aan de hand door de opgebroken weg ploeteren en een extra kilootje modder aan mijn fiets. 's Middags was ik al in Hamont-Achel. Om 16.30 uur arriveerde in in Maaseik. 140 kilometer op één dag, een absoluut record.

Het radioprogramma zaterdagochtend duurde tot 10 uur, dus ik kon maar om 11 uur vertrekken. Te laat om de volledige weg af te leggen, want ik moets 's avonds thuis zijn voor de barbecue van de dorpsschool. Dus ben ik (weer over schitterende fietswegen 24 - 26 - 45 - 43 - 44 - 42 - 41 - 41 - 30 - 73) naar Genk gepeddeld. Daar fiets op de trein tot in Brussel, en dan verder naar huis gefietst. Met een heel goed gevoel. Het was subliem.

Geniet mee van de foto's.










(17 mei 2012)            Van 17 tot 20 mei loopt de 1000 kilometer van Kom op tegen Kanker. Het is een fietsgebeuren waarbij elke ploeg die wil meedoen 5000 euro verzamelt voor Kom op tegen Kanker. Gedurende vier dagen wordt er telkens 250 km gereden voor het goede doel. Een magnifiek evenenement dat je als fietser minstens eenmaal in je leven moet meemaken. Zie www.1000km.be.


Zelf zou ik dolgraag meefietsen, maar de gemiddelde snelheid (24, 27 of 30 km/h - er zijn drie pelotons) is voor mij te hoog. Ik kan (vanwege een hernia) niet op een koersfiets zitten. En met een stadsfiets haal je geen grote snelheden, enfin, ik toch niet.


Maar dat belet natuurlijk niet dat ik als voorzitter van Kom op tegen Kanker naar het evenement fiets. Vandaag was dat in Tervuren. Via fietsnet.be stelde ik mijn fietsroute samen: 26 - 27 - 28 - 30 - 31 - 32 - 33 - 14 - 71 - 71 - 91 - 53 - 52 - 51 - 50 - 46. Zoals gewoonlijk bleek het een prachtige fietsroute te zijn, goed aangeduid en met heel veel verrassingen.


Ter hoogte van 91 ging de fietsroute onder de E19. En dan dacht ik plots aan de nieuwe knalrode fietsbrug over de E19 in Machelen die in 2009 was ingehuldigd. Vreemd genoeg is die fietsbrug niet opgenomen in het fietsnetwerk.


Er kwam heel wat speurwerk aan te pas om mijn route zo aan te passen dat ik de nieuwe fietsbrug kon ontdekken. Maar het was de moeite waard. Het resultaat zie je hier ;-)






(15 april 2012)            Mensen die deze rubriek al een tijdje volgen, weten dat ik een vurige pleitbezorger ben van het fietsnetwerk in Vlaanderen. Voortdurend ben ik op zoek naar nieuwe fietsroutes. Je moet echt niet naar het buitenland om avontuurlijke tochten te maken.


Op de kaart van fietsnet.be zag ik bij Antwerpen de mysterieuze nummers 41 en 44. Een brug? Nee, dat kon niet. Een veerpont? Ook niet. Via GoogleMaps, streetview en enkele fietsblogs ontdekte ik de waarheid: dit is de Kennedy-fietstunnel. Naast de grote Kennedytunnel voor auto's is er blijkbaar ook een koker speciaal voor fietsers en voetgangers. Gratis.


Al maandenlang liep ik rond met plannen om die fietstunnel te verkennen. Vroeger was ik al naar Antwerpen gefietst. Tot in Boom ging dat prima langs het Zeekanaal. Maar daarna verzeilde ik naast de A12 en dat was gruwelijk, zie 16 mei 2010.
Nu had ik een alternatief gevonden langs Niel, Schelle en Hoboken. Voor de kenners: 25 - 18 - 17 - 32 - 33 - 43 - 42 - 41 - 44.


Eergisteren was het plots zover. Ik had enkele uren vrij en voor ik het wist, zat ik op de fiets. Prachtige fietsroute... ik wist niet dat de streek tussen Boom en Antwerpen zo mooi en zo groen was. Echt een aanrader.


De fietsroute ging dan naar de Antwerpse haven, met straatnamen als Naftaweg, Olie-, Benzine- en Mazoutweg. Je kon het ook ruiken. Dan een tijdje langs de Schelde, maar van de stroom zelf was niets te zien omdat er firma's, hekken, containers, opslagplaatsen enz waren.


En dan was ie daar. De fietstunnel! Ontdek hem zelf op het filmpje hieronder. Ik vond het alvast super. Maar dat merk je wel als je het filmpje bekijkt ;-)






(10 april 2012)            Voor de natuur was de regen van gisteren en vandaag natuurlijk heerlijk. Zelf heb ik er niet zo van genoten ;-) Vanochtend continu in de regen en met tegenwind. Hoe sterk is de eenzame fietser...

80% van de fietstijd in de regen, dat was lang geleden. Bovendien gevaarlijk op de weg, want met nat weer is iedereen dubbel gehaast en kijken ze veel minder naar de zwakke weggebruiker. Zelfs als die al zijn lichten heeft ontstoken en in knalgeel fluoregenpak voorbijzwemt.

En toch is er ook iets leuks aan al die regen. Want eens je terug thuis bent, kan je genieten van een heerlijke overwinning op de regen. En je slaapt als een roos.




(21 maart 2012)            Gisteren moest ik naar Jezus-Eik in het kader van "Speakers Corner" van De Rand vzw. De Rand Vzw is een pluralistische, niet-politieke vzw die activiteiten organiseert ter ondersteuning van het Nederlandstalig karakter van de Vlaamse rand. Normaal hou ik enkel een maandelijkse spreekbeurt op Volkssterrenwacht MIRA. Maar voor dit initiatief maakte ik als vredelievende Vlaming een uitzondering.

Enfin, Jezus-Eik is natuurlijk niet bij de deur, maar toch wou ik met de fiets gaan. Ik weet nu dat de Tervurenlaan tussen Montgomery en de Ring een goed fietspad heeft. OK, er zijn veel stoplichten, het is een heuvelig parcours en geregeld moet je oversteken omdat het fietspad aan de andere kant van de weg verder gaat. Maar voorts is dit één van de betere Brusselse fietspaden.

Daarna moest ik een viertal kilometer fietsen dwars door het Zoniënwoud. Een unieke ervaring. Maar 's avonds om 23 uur moest ik nog wel terug naar huis. In een donker bos... toch wel wat eng, ondanks al mijn fietsverlichting. Gelukkig was er een charmant Duits-Nederlands fietskoppel dat speciaal is meegereden tot aan de Tervurenlaan. Hartelijk dank!

Fietsen in de diepe nacht is in feite een heel fijne ervaring. Brussel lag er helemaal verlaten bij. Weinig lawaai en vooral ook, weinig wind. Je vecht als het ware tegen de duisternis - en op het einde win je van koning nacht. Heerlijk.

Dat was om 1.20 uur ;-)




(14 maart 2012)            Als fietser beleef je soms onverwachte dingen. Sinds enkele dagen heb ik in de uitgestrekte velden rond Sint-Brixius-Rode rendez-vous met een fazant. Prachtig om de vogel op zijn korte pootjes naar de akker te zien crossen.


Maar ook in stedelijk gebied is er vanalles te zien. In Schaarbeek moet je als fietser je leven wagen op de zijrijweg van de Lambermontlaan. Ondanks de verkeersdrempels is er nog veel sluipverkeer. De auto's dwingen je langs de kant, en dan is het hopen dat er geen deur van een geparkeerde auto plots opengaat...


Vandaag is het veilig op de zijrijweg. Ik kom namelijk twee arbeiders van de technische dienst van Schaarbeek tegen. De mannen verplaatsen zich met paard en kar. Dat zorgt voor een heel merkwaardig tafereel!


Ondertussen ben ik volop bezig nieuwe fietstochten voor te bereiden. Morgen moet ik naar Leuven, kleren passen. Dat wordt Mechelen en dan de Leuvense Vaart met een perfect jaagpad. Ik kijk er naar uit. En ze geven zonnig en zacht weer ;-)




(9 maart 2012)           

Vandaag moest ik in Kallo zijn. Niet bij de deur, dus een goede voorbereiding was cruciaal. Ik koos voor een combinatie van fietsknooppunten en snelle verbindingswegen mét fietspad. GoogleMaps vulde de ontbrekende stukjes aan.


Omdat ik niet zeker was van het fietspad langs de N16 (Willebroek/Temse/Sint-Niklaas), was ik dat vorige zondag al gaan verkennen. Het bleek piccobello in orde.


Vanochtend voor dag en dauw vertrokken en de radioweerberichten per GSM gedaan. Best spannend om een rustig plekje te vinden om de luisteraars te vertellen over het weer. In elk geval, met de huidige stand van de technologie is het perfect mogelijk om als weerman eender waar in België op de hoogte te zijn van de allerlaatste ontwikkelingen op weergebied.


In Temse wachtte me een verrassing. Het was namelijk de wekelijkse markt. Ik moest dus even van de fiets. Heerlijk om te flaneren langs de kraampjes en de geur van gebraden kip op te snuiven om 8.15 uur!


De trip vorderde wonderwel. Ik was veel te vroeg in Kallo en heb ik in een volkscafé nog genoten van een dampende kop koffie. Niks zo leuk als stiekem te luisteren naar alle straffe verhalen die er daar worden verteld, terwijl je je hoofd breekt over een moeilijke sudoku en op je e-reader de kranten van de dag doorneemt.


Uiteindelijk was ik om 18.15 uur opnieuw thuis, dit keer via een omweg langs Bornemse binnenwegen. Za-lig.




(27 februari 2012)           

Dit is een prachtige periode om te fietsen. Elke dag komt er immers wat daglicht bij. En dat geeft moed, veel moed. Na vier maanden fietsen in de duisternis snak je naar de zon en ben je de knipperende LED-lampjes beu.


De bevestiging van vele fietslampjes kan wel beter. Ik ben door al de schokken op de fiets al verschillende lampjes kwijtgeraakt. Vanochtend nog kletterde een van de stuurlampjes (Basta Comet IV) tegen het asfalt. Over en out. Gelukkig heb ik nog een tweede set op het stuur gemonteerd.


Vanavond was ik getuige van een ongeval. Een auto had een stilstaande voorligger (die links moest afdraaien) niet gezien. Op het laatste moment ging hij krijsend in de remmen. Maar het was te laat. Van op het fietspad zag ik het allemaal gebeuren. Gelukkig waren er geen gewonden. Ik heb mijn coördinaten aan de chauffeurs gegeven om eventueel te getuigen - al was het zonneklaar wie er in de fout was gegaan.




(8 februari 2012)           

Ondanks de permanente vrieskou is het mogelijk om te fietsen. Op de meeste plaatsen heeft men de sneeuw geruimd.


Zeker voor koning auto is er geen probleem. Fietsers en voetgangers blijven soms wel in de kou staan.


Aan de Romeinse Steenweg in Strombeek-Bever is er sinds enkele jaren een prachtig en veilig fietspad onder de A12. Maar in deze weersomstandigheden is het een levensgevaarlijke ijsbaan. Op deze helling kan je onmogelijk fietsen. Zelfs te voet is het een hachelijke onderneming.


Bemerk hoe de weg ernaast er piccobello bijligt.




(7 februari 2012)           
Door de sneeuw was het even onmogelijk om veilig naar het werk te fietsen: de fietspaden lagen vol sneeuw.

Maar de strooidiensten hebben uitstekend werk geleverd. Bovendien is de sneeuw opgedroogd. Vanochtend dus opnieuw de fiets op in unieke omstandigheden. Ik ben vertrokken bij MIN 12 graden en gearriveerd bij MIN 11 graden.

Geen kou gehad. In Brussel heb ik wel goed moeten uitkijken, want daar was er toch nog meer sneeuw blijven liggen op de fietspaden. Voor de veiligheid heb ik daar enkele stukjes te voet gedaan.




(1 februari 2012)           
De voorbije maanden stelde de winter nauwelijks iets voor... maar nu is het dan toch menens geworden. Vanochtend vertrokken bij MIN 9 graden en aangekomen bij MIN 7 graden.

Zo'n koud weer vraagt toch wel speciale maatregelen. Ik draag nu een muts en ook mijn kin bescherm ik. Voorts een fietstruitje met korte mouwen, twee fietstruitjes met lange mouwen en een winddichte jas met fleece binnenvoering. Meer dan warm genoeg!

De kou snijdt je benen af, en daarom heb ik vandaag ook maar gekozen voor een lange onderbroek onder mijn trainingsbroek. Stevige bergschoenen en lange handschoenen beschermen voeten en handen. Voorts smeer ik mijn gezicht in met een vette crème.

De eerste twee minuten is het wat moeilijk fietsen, ook al omdat mijn ogen beginnen te tranen door de koude wind. Maar daarna gaat het prima. Grootste probleem is nog dat bij erg koud weer je neus begint te lopen en je dus om de haverklap een zakdoek moet bovenhalen.

Halverwege de rit stel ik plots vast dat er in mijn rechterjaszak een hard voorwerp zit... Het blijkt een compleet bevroren zakdoek te zijn.

De wegen liggen er droog bij en heel veel chauffeurs zijn bij deze kou extra vriendelijk voor de fietsers.

Sinds kort is mijn fietsroute een kilometer lang geworden. Ik passeer nu langs de voorzijde van het paleis en fiets daarna wat langer langs het Zeekanaal. Het voordeel: een veilig fietspad en minder rode lichten, dus minder stilstaande fasen.




(24 januari 2012)            Vanochtend had het aan de grond lichtjes gevroren. De secundaire wegen lagen er soms verraderlijk glad bij.

Maar als je voorzichtig fietst, lukt het wel. En soms is het zelfs heel erg grappig. Op een landweg zie ik plots een kleine, gedrongen hond op me toelopen. Ik blijf rustig verder fietsen en hou goed in het oog wat de hond precies van plan is.

Het beest flitst me langs links voorbij en trapt dan hard op zijn rem. Vier poten stokstijf... maar het is glad natuurlijk. En dus krijg ik schitterende tekenfilm te zien. De hond schuift hopeloos weg, ook al duwt hij zich uit alle macht af op zijn vier poten.

Uiteindelijk staat hij stil. Enthousiast keert hij zich om en wil me achterna sprinten. Net als in een tekenfilm resulteert dat gedurende een volle seconde in vier zwoegende poten die ter plaatse trappelen en geen centimeter vooruitkomen. Ik val bijna van mijn fiets van het lachen.

Uiteindelijk is de brave hond me nog vrolijk blaffend honderd meter achternagehold. Ongelooflijk soms wat een mens allemaal beleeft op zijn fiets.




(11 januari 2012)            Vandaag zag ik opnieuw heiligenschijn. Onmiddellijk gestopt om het verschijnsel te filmen. En geef toe, het is echt wel speciaal! Zie ook hier.






(3 januari 2012)            Een mens is koppig... Ik wist dat het vandaag zwaar weer was, maar ik wou er absoluut door met de fiets. En dat heb ik geweten.

Vanochtend werd ik getrakteerd op hevige wind en felle rukwinden. De wind was zo strak dat het soms moeilijk was om te ademen - vreemde gewaarwording. Twee keer moest ik van de fiets omdat de wind me in het decor dreigde te blazen. Blikjes, bladeren en zwerfvuil werden gevaarlijke projectielen. Een vuilzak kwam mijn richting uitwaaien. Ik kon hen nipt vermijden.

In de stad ging het beter, maar op de hoeken van de straten waren de rukwinden nog veel gemener. Ik had de grootste moeite om min of meer recht te blijven.

Resultaat van mijn hachelijke tocht: 1 uur 40 minuten afzien voor 21 km.

's Avonds naar huis gefietst met rugwind en onder een parelende sterrenhemel met in het oosten het wondermooie sterrenbeeld Orion. De weg lag bezaaid met takken en zwerfvuil. Straf stormpje!






Openbaar vervoer     Auto 90 km/h


Terug naar vorig menu

Statistieken:
Online: 280
Vandaag: 1.980
Laatste week: 8.707
Pagina's: 40.733.158
sinds 15 aug 2010