Fietsdagboek 2019


(31 december 2019) Ondertussen heb ik (noodgedwongen) een treinabonnement. In de tweede helft van 2019 heb ik nog 500 km gefietst, altijd korte afstanden. Wandelen in de tweede helft van 2019 was goed voor dagelijks zo'n 10000 stappen.


Mijn fietstotaal voor 2019 bedraagt 5777 km. Sinds het begin van mijn fietsavonturen deed ik 135919 km. Niet slecht...


Ik hoop in 2020 toch een duizendtal km te kunnen fietsen. En heel veel mooie wandeltochten te maken.




(4 november 2019) Grote fietstochten zijn nog altijd niet mogelijk. Fietsen naar het werk lukt niet, wegens te ver (meer dan 20 km).


De voorbije maanden heb ik dus volop geëxperimenteerd met de combinatie fiets en trein. Nu is de trein altijd een beetje reizen en dat heb ik dan ook gemerkt. Treinen rijden lang niet altijd volgens het boekje. Verschillende keren al was een van mijn treinen te laat of werd hij doodgewoon afgeschaft. De volgende weken en maanden wil ik nauwgezet bijhouden hoeveel treinen er precies op tijd vertrekken en hoeveel niet.


Ik fiets 's ochtends eerst naar het station, goed voor zo'n 3 kilometer. Aan het station kan ik mijn fiets parkeren in een overdekte stalling. Soms pak ik mijn plooifiets en die kan ik dan meenemen op de trein. De voorbije weken heeft die plooifiets me heel goed geholpen, want door de werken op de Brusselse noord-zuid-verbinding raakte ik soms niet verder dan Brussel-Noord.


Zonder lange fietstochten is mijn wereld nu wel wat kleiner geworden. Ik mis de weidse panorama's van de Vlaamse Ardennen, de doortochten door prachtige steden (zonder files), de meanderende rivieren, de enorme verscheidenheid van ons land.


Maar niet getreurd, ik heb me nu op het kleine gegooid. En dat is dus een wereld op zich. De voorbije weken maakte ik heerlijke foto's. Het motto blijft dus hetzelfde: als je echt wil kijken, kan je veel zien.









(13 september 2019) Trouwe bezoekers van mijn fietspagina's hebben het al gemerkt: de fietsavonturen zijn tijdelijk stilgevallen.


Daar is een goede reden voor: artrose. Sinds begin juni is de pijn verergerd, in die mate dat het niet meer mogelijk is om grote fietstochten (30 km en meer) te maken. Fietsen naar het werk lukt dus niet meer.


In afwachting van (hopelijk) beterschap ben ik niet bij de pakken blijven zitten. Zonder beweging verroest een mens erg snel. En dus wandel ik sinds juni elke dag minstens tienduizend stappen. Een nieuwe hobby, zeg maar.


Om naar het werk te gaan, gebruik ik nu de combinatie fiets-trein-wandelen. Drie kilometer fietsen naar het station, dan spoor ik via Mechelen naar Meiser, en vervolgens stap ik naar VRT. In combinatie met alle heen-en-weer gehol tussen de radio- en tv-studio's kom ik zo makkelijk aan die tienduizend stappen.


Op dagen dat ik niet naar VRT moet, verplicht ik mezelf om alles zoveel mogelijk te voet te doen. En dat blijkt in de praktijk goed haalbaar. Overal zijn er interessante dingen te zien. Ik ontdek bvb. nu ook de wereld van de kleine natuur: planten, insecten, allemaal erg boeiend.


Wil je me volgen op al mijn ontdekkingstochten? Elke dag post ik op mijn gloednieuwe Instagram-account een mooie foto onder de naam "meteofrank".



Foto's van mezelf zal je bij www.instagram.com/meteofrank/ nauwelijks vinden: er zijn al genoeg foto's van mij in omloop. Mijn Instagram-account bevat vooral beelden van alle mooie en interessante dingen die ik zie.

"Als je echt wil kijken, kan je veel zien."




(5 april 2019) Ik ben dus geen twintig meer en dat begin ik zo stilaan te voelen. Allerlei kleine en grotere mankementjes maken me duidelijk dat het lijf wat slijtage begint te vertonen. Maar tegelijk weet ik dat de beste remedie tegen een vastgeroest lichaam precies bewegen is. En dat ben ik de voorbije maanden dus volop blijven doen.



Begin maart hebben regen en wind het me niet makkelijk gemaakt. De felle rukwinden stuurden me een paar keer bijna het decor in... gelukkig heb ik goede remmen. En vooral: ik heb een goede fietsenmaker. Zelf stond ik niet op de eerste rij toen de "handigheid" werd uitgedeeld. Maar mijn fietsenmaker is mijn redder in nood. Een fiets moet tiptop in orde zijn. Ik zie nog veel te veel tweewielers met kapotte remmen of zonder licht.



De voorbije weken heb ik het licht langzaam zien terugkomen. Met de juiste verlichting is fietsen in het duister geen enkel probleem. Maar ik geef toe: fietsen bij daglicht is net iets prettiger. En veiliger. In de vroege ochtendschemering zag ik wel heel kleurrijke luchten met de planeten Venus en Jupiter in de hoofdrol. Terwijl automobilisten toeterden in de file, trakteerde de natuur me op een prachtig schouwspel.





Maar ook overdag heeft een mens soms onverwachte ontmoetingen. Op het Zeekanaal kruiste ik een mijnenveger. Nu de brug van Humbeek-sas tijdelijk buiten gebruik is, nam ik het tijdelijke veer om aan de andere oever te geraken. Alles ziet er plots helemaal anders uit als je op het water bent.



En ondertussen ben ik al volop plannen aan het maken voor grotere fietstochten. Dit jaar zou ik graag Nederland en Duitsland verkennen. Met www.fietsnet.be en brouter.de zijn de GPX-files alvast klaar. Ik hoop dat mijn blessures niet te fel opspelen... en dan kan ik de volgende weken en maanden totaal nieuwe oorden opzoeken.




(26 januari 2019) Het is een lastige maand, met vrij veel neerslagperiodes. Daar zat ook wat sneeuw bij en soms erg gladde wegen. In het verleden durfde ik dan wel eens de stoere held spelen en al die winterperikelen trotseren. Met veel vallen en opstaan heb ik geleerd dat je beter voorzichtig bent als de weerman waarschuwt voor gladde wegen.


Daarbij komen nog eens wat heup- en schouderproblemen. Enfin, niet teveel zeuren (dat helpt niet). Ik heb deze maand toch al meer dan 600 km gefietst. En de goesting om fietsroutes te ontdekken, om nieuwe steden te leren kennen, die is er gelukkig nog altijd. Het is een virus. Gezond en heel goed voor het milieu.


Soms volstaat alleen de fiets niet om mijn volledige werkdag door te komen. Op zaterdagmorgen moet ik om 9 uur in Berchem zijn voor "de Weekwatchers" van Radio 2. Een heel geestig radioprogramma in een prachtig decor, een absolute aanrader. Maar 's middags moet ik al het TV-weerbericht in Brussel presenteren. En dus maak ik dan gebruik van de combinatie fiets en trein.


's Ochtends vertrek ik met de fiets om 6 uur. In mijn fietstas o.a. een mobiele radiostudio waarmee ik om 7.30 uur al een eerste weerbericht kan doen bij "Start je weekend" met mijn goede vriend Luc Verschueren. Rond 8 uur arriveer ik dan in Berchem. Lekkere pistolets, fijn gezelschap, prachtig café.


Om 8.30 uur doe ik met mijn mobiele radiostudio dan nog weerberichten voor Radio 1 en om de andere week ook voor MNM. Iets na 9 uur is het dan tijd voor het grote weerbericht met Ruben Van Gucht en de centrale gast van die ochtend. Je merkt: een drukke ochtend, met dank aan mijn smartphone. Zonder dat toestel zou ik nooit aan de meest recente weergegevens kunnen geraken.


Vroeger was dat anders. Dan waren er geen mobiele data beschikbaar. Ik moest dan altijd eerst naar het KMI in Ukkel om een heleboel gegevens op te halen. Nu heb ik dank zij de smartphone alle weerkaarten die ik kan dromen. Toen op 12 januari jl. mijn oude GSM plots blokkeerde, werd het plots heel duidelijk dat ik heel erg afhankelijk ben van de mobiele internetwereld.


Het blijft sowieso altijd een spannend beroep. Na "de Weekwatchers" fiets ik snel naar het station van Berchem. De fiets gaat dan op de trein tot Vilvoorde of Brussel Noord. Het laatste stukje fiets ik dan nog naar VRT. De hele weg (van Berchem naar Antwerpen) met de fiets doen is natuurlijk mogelijk, maar dan ben ik niet op tijd...


En dus was het vanochtend opeens alle hens aan dek toen de trein stopte in Schaarbeek en er werd omgeroepen dat we stilstonden door een brand ergens tussen Brussel Noord en Brussel Zuid.

Er zou een brand zijn in de tunnel tussen Brussel Noord en Brussel Zuid. Mijn trein staat nu stil in Schaarbeek.

— Frank Deboosere (@frankdeboosere) 26 januari 2019


Daar sta je dan... Onmiddellijk naar de nieuwsredactie gebeld om het nieuws te melden. En vervolgens was het wachten. Wachten. Ik moet wel zeggen dat men ons via de intercom van de trein zo goed mogelijk probeerde op de hoogte te houden. En na een half uur werd dan beslist om de deuren van de trein te openen. Nog snel met de fiets een spurtje trekken naar VRT. Oef...

Oef. In Schaarbeek gingen deuren van trein open en kon ik fietsen naar het werk. Vanmiddag ben ik er weer met meer weer! #brand

— Frank Deboosere (@frankdeboosere) 26 januari 2019





(2 januari 2019) ... en we zijn weer vertrokken. In 2018 haalde ik 15.104 fietskilometer, een absoluut record. Dit jaar streef ik naar meer dan 10.000 km. Een mens moet luisteren naar zijn lichaam. ;-)





Terug naar vorig menu

Statistieken:
Online: 5
Vandaag: 165
Laatste week: 7.762
Pagina's: 40.722.656
sinds 15 aug 2010