Waarom heb ik soms zoveel last van statische elektriciteit?

Nogal wat mensen klagen bij droog winterweer over het fenomeen "statische elektriciteit". Je kent het wel: je wil de metalen deurklink vastnemen en het knettert en je voelt een schokje. Je geeft iemand een kus en plots hangt er letterlijk elektriciteit in de lucht. Je trekt in het donker je trui uit en plots zie je allemaal kleine vonkjes en hoor je geknetter.


Normaal is ons lichaam elektrisch neutraal. Maar omdat we in beweging zijn, kunnen er restladingen (positief of negatief) achterblijven op je lichaam en geleidelijk opbouwen. Op het ogenblik dat je dan contact maakt met een geleidend voorwerp, volgt de ontlading. Je kan makkelijk een lading van duizenden volt opbouwen. Gelukkig komt er maar heel weinig elektrische stroom aan te pas. Het fenomeen is dus ongevaarlijk, maar daarom niet minder hinderlijk.


De vonken die je soms ziet, zijn in feite heel kleine bliksems. Normaal is de lucht een isolator. Maar als je heel veel bent opgeladen (we spreken dan makkelijk over tienduizenden volt), zal de lucht bij een korte afstand tot een geleidend voorwerp (deurklink, auto, ...) veranderen in een geleider. Heel even loopt er dan een minuscuul stroompje - en dat zie/voel/hoor je.


Onder normale omstandigheden worden restlading continu afgevoerd en hebben we geen last van statische elektriciteit. Maar als we ons op één of andere manier isoleren van de omgeving, kan het ladingsverschil hoog oplopen.


Rubberen schoeisel isoleert veel meer dan lederen schoeisel. Bij kunststoffen als fleece, nylon en acryl riskeer je veel sneller opgeladen te worden dan bij bijvoorbeeld katoen en wol.


Daarnaast speelt het huidtype ook een rol: mensen met een droge huid zijn veel gevoeliger. Dat komt omdat waterdruppeltjes (hoe minuscuul ook) een goede geleider zijn. Bij een normale tot vette huid zullen ladingen via die waterdruppels vrijwel continu "weglekken" en voel je dus niks. Als je huid droog is, zal je makkelijker restladingen opsparen, met alle gevolgen van dien. Meteen begrijp je waarom de meeste mensen 's zomers veel minder last hebben van het fenomeen. Bij hoge temperaturen zweten we immers en is onze huid altijd wat vochtiger.


Droge lucht (met een lage luchtvochtigheid) kom je vaker 's winters tegen. Bovendien kan koude lucht niet zoveel waterdamp bevatten. Zeker als we die koude lucht binnen dan nog eens gaan verwarmen, wordt die lucht zeer droog. Je moet er dus voor zorgen dat in verwarmde lokalen de lucht voldoende vochtig is. Dikwijls volstaat een waterbakje aan elke radiator.


Voorts kan je best op je kledij en schoeisel letten, je gewassen haren niet föhnen en je huid voldoende hydrateren.


Ook in de lente is de lucht soms erg droog.



Nog andere vragen?
Statistieken:
Online: 35
Vandaag: 2.114
Laatste week: 9.027
Pagina's: 42.175.141
sinds 15 aug 2010